De narcistische wond is niet alleen zichtbaar bij ex-partners of narcistische ouders, het vindt ook plaats in de politiek. We stemmen op een partij of leider die onze voorkeur of zienswijze representeert en we worden blij bij de gedachte wat deze persoon voor ons en ons leven zou kunnen gaan betekenen. Of we verliezen ons vertrouwen in de politiek als we ontdekken dat de politicus, partij of kamer steeds verder afdrijft van dat wat ooit verkondigd werd, waarbij alles lijkt te gaan om de macht te behouden, of te krijgen. Strijden zullen we, en het moet gaan zoals ik dat wil!

Kiezen in één richting creëert daderschap en slachtofferschap

In het huidige politieke stelsel en wereldbeeld worden we massaal gestuurd te kiezen voor de één (mainstreammedia, mondkapje aanhangers) of de andere partij, complotgekkies met hun theorieën die verder reiken dan we zelf kunnen bedenken. Ondertussen woekert de narcistische wond voort. Juist door de censuur, het eenzijdig de pijlen blijven richten op één ding: het wereldwijde virus moet bedongen worden, koste wat het kost, dáárdoor vallen er slachtoffers. Dat treft ons allemaal. Want iedereen voelt zich slachtoffer in deze, waar je ook staat. Wie doet ons dit aan? De dader! Wie is de dader? De ander. Wie zal ons redden? Help, ik kan mezelf niet redden! Het slachtoffer is geboren… en daarmee de voeding voor de narcist die geniet van de macht.

Nemen van verantwoordelijkheid

De hardheid en meedogenloosheid vanuit de politiek ontstaan vanuit een primair focus, kostte wat het kost met regelingen waarvan niet zeker is of ze helpen, tegenover het vuur dat leeft onder het volk, de burgers, waarbij we massaal steeds te horen krijgen dat we onze verantwoordelijkheid moeten nemen, voor de ander en elkaar. Schuldgevoelens worden aangepraat en er wordt gewezen op het nemen van verantwoordelijkheid. Wie neemt verantwoordelijkheid voor wie? Wie zal wie ‘redden’ – een vaccin, de mondkapjes, afstand, richten op gezondheid, versterken van weerstand, voeding en beweging? Of is het een combinatie van allemaal?

Het vrouwelijke verbindende element

Hoe kunnen we verbinden in tijden van tunnelvisies, polariteiten en weerstand, met angst voor toekomst of vanuit de zorg voor onze naasten? Wie kan verbinden met de liefde in het hart en met de vrouwelijke creativiteit, in plaats van het lineaire mannelijke, en met het vrije speelse kind dat leeft vanuit het hart in verbinding met de wereld en met de natuur, kan de eigen wereld veranderen in een paradijs. Dat hebben we allemaal in onszelf te doen. Zoeken naar mogelijkheden in plaats van ristricties. Zoeken naar respect in plaats van het weigeren van aannemen van de grenzen van een ander. Deze oorlog leeft in jezelf en daarom is tijd doorbrengen met jezelf en in stilte, zo wezenlijk en belangrijk.

Door welke bril kijk jij naar de wereld?

Wie alles kan zien zonder filter, kampt met andere uitdagingen dan wie het leven beziet vanuit een filter of een gekleurde bril. Heling van de narcistische wond heeft liefde nodig en anderzijds begrenzing. Maar bovenal het liefdevolle vrouwelijke dat energieen kan transformeren vanuit het hart. Daarom is in de natuur zijn ook zo belangrijk want het hoofd en het mannelijke denken sluit vele wegen en mogelijkheden uit. Simpelweg omdat het grote bewustzijn uit ons hart komt. Het hart dat kan verbinden. Het hart dat kan omvatten in liefde.

Maar ook een hart dat kan breken en dat soms bescherming nodig heeft. Ik wens je een mooi weekend toe, in verbinding met jezelf en van daaruit weer met de wereld om je heen. Weet dat jouw vuur, de meedogenloosheid laat smelten, maar dat het nemen van de eigen verantwoordelijkheid in verbinding met je hart, leidt tot nieuwe mogelijkheden. Laten we de verantwoordelijkheid nemen voor onszelf, maar ook terugleggen bij de politiek.

Vertrouwen en respect

Het vrouwelijke mag weer terugkeren in het beleid. Ruimte voor verbinding, creatie met de focus op gezondheid en liefde, in plaats van angst en dreiging. We mogen contact maken met de adelaar in ons, die de zaak vanaf een afstandje kan bekijken. We mogen de creator in ons leven roepen en mee laten spelen. Welke mogelijkheden hebben we nog niet geprobeerd? We mogen de krijger in ons leven roepen, en het daderschap loslaten. Grenzen voelen en aangeven met respect voor de ander, in plaats van dreiging met de dood waardoor vernietiging van het menselijke in het contact ontstaat. Laten we elkaar en onszelf de vrijheid geven om te voelen wat klopt voor jou, vertrouwen op de eigen keus en ons verbinden met hen die anders zijn of denken, vanuit wederzijds respect.

Mijn boodschap voor de politiek

Wie de zorg uitgekleed heeft, mag hem ook weer aankleden. Vanuit het hart asjeblieft, ondersteund door gezond verstand.

PS: word jou narcisme verweten door jouw (ex)partner, je collega’s of je familie? Ben jij het gedrag dat je tentoonspreidt zat, zou je het graag anders willen maar weet je niet hoe? Misschien is dit helingsritueel iets voor jou.