Verdriet en rouw na veel dood en verlies in mijn leven
Er is best veel verlies in mijn leven en dat beïnvloedt ongewild je leven, elke dag weer opnieuw. Een traumatische geboorte en een moeilijke relatie met mijn moeder, de dood van mijn oma toen ik zeven was, van een dierbare bondgenoot toen ik eenentwintig was en een paar jaar geleden mijn kat Joonas. Ik had het gevoel dat de liefde er op een of andere manier nooit echt mag zijn. De voorbije jaren was ik al aan de slag gegaan met die dingen via opleiding en supervisie, maar ik zoek ook graag naar andere invalshoeken en wegen om mijn leven te helen. Ik kende Leonie al langer en ging vol vertrouwen en met een gezonde nieuwsgierigheid het proces in. Een cadeautje aan mezelf.
Het was even wennen, maar er gebeurde veel in die paar uur. Soms voelde ik hele kleine subtiele veranderingen in mijn lijf en gevoel en dan ineens werd er heel veel nieuwe informatie over mijn systeem van herkomst met mij gedeeld. Ik had het gevoel dat alles er mocht zijn en dat alles verteld kon worden zonder oordeel, dat was zo fijn.
De resultaten
Het is een proces dat na een paar weken nog aan het doorsijpelen is, als een klein zuiver watervalletje dat door mijn lichaam stroomt en zijn helende werk doet. Het is nog even wennen en ik probeer elke dag te ervaren wat er nu precies anders is. Maar ik voel me op een of andere manier bevrijd. Vrij om te zijn wie ik werkelijk ben. Alsof er letterlijk en figuurlijk een last van mijn schouders is gevallen. Ik heb weer kunnen aanknopen bij dat kleine kind in mij dat zo lang veilig weggeborgen leefde ver van alle zonlicht. Ik mag mezelf nu zonder schroom tonen aan de wereld zoals ik werkelijk ben. Ik durf ook meer spannende stappen te zetten en mijn gevoel uit te spreken. Kortom, ik kan het leven ten volle aannemen en kijk niet langer aan de zijkant naar hoe de wereld om me heen draait zonder dat ik er deel van uitmaak. Alsof ik een nieuwe kans heb gekregen.
Verrassing
Er ware heel veel verrassende wendingen die dag. Zoals toen Leonie me vertelde dat ze een groot rood hart aan mijn linkerkant op mijn schouder zag. En dat mijn kat Joonas die deel uitmaakte van het helingsproces. Van hem kan ik ook ten volle aannemen, met beide handen. Het klopte precies, mooier kon het niet worden. Het verhaal van mijn moeder en een zusje dat er niet mocht zijn maar dat wel al die tijd met me meereisde. Het weten heeft me rust gegeven. Het verdriet van mijn moeder ligt achter mij en ik hoef het niet langer mee te dragen. Mijn hart is niet langer het verzameldepot van al het verdriet dat niet van mij is maar wel in mijn systeem werd doorgegeven.
De waarde van de Trauma Bevrijding Intensive
De belangrijkste ervaring is voor mij nog steeds dat de liefde het heeft overgenomen van het verdriet. Ik kan diegene die er niet meer zijn in liefde koesteren zonder dat het verdriet de overhand krijgt. Onze band zal nooit verbroken worden net zoals de liefde er altijd zal zijn over de grens van leven en dood. Het is goed om weer positieve energie te voelen. Ik heb meer zin om dingen te doen en te ondernemen en gewoon meer los te laten. Het komt wel goed, ik hoef niet langer alles in mijn leven te controleren. Het voelt allemaal gewoon lichter en vrolijker alsof ik nu door het leven mag huppelen, vallen, even schudden en weer opstaan zonder schroom.
