Wanneer liefde vraagt om acceptatie in plaats van verandering

Afgelopen zaterdag danste ik in een aantal dansen, waarbij het de bedoeling was een innerlijke reis te maken, met de ziel van opa Linssen. Zelf wil hij door mij geen opa genoemd worden: ik ben Grutfat voor hem, op zijn dialect. Tijdens de dans voelde ik hem in mij bewegen, tot hij ineens als ziel voor me stond. Hij gaf zich over aan de beweging van mijn lichaam en langzaam werd hij zachter.

Dansend in gesprek met mijn opa

We raakten al dansend in gesprek.
‘Weet je al wat je in een volgend leven gaat doen‘, vroeg ik hem. Hij wist het nog niet. Hij had vroeger nooit gedanst zei hij. Hij was te houterig, te stijf. Bovendien was hij lelijk met zijn grote flaporen, wie wilde hem nu? Sja, dat minderwaardigheidsgevoel van hem.
‘Ik zou gewoon weer lekker flaporen nemen, zei ik, en dan in een volgend leven je oren volledig accepteren, vanaf het begin. De mensen laten kletsen. Zeg je gewoon dat je extra dingen kunt horen met je oren, net als ik nu.’
Hij glimlachte. Even later liet hij me weten dat ie wel mooie ogen wilde dan. Bruine ogen waar meisjes in zouden verdrinken. En vervolgens begon hij mee te neuriën met de muziek en zei dat hij ook wel een mooie stem zou willen, waar hij iedereen mee zou betoveren.
‘Levensliedjes wil ik zingen, over de moeilijkheden en de mooie dingen van het leven. En mijn teksten komen er ter plekke uit.’
Het ontroerde me wat hij zei en al dansend rolden er tranen van dankbaarheid uit mijn ogen omdat ik meteen kon voelen hoe hij met zijn stem de mensen kon raken.
‘Ik hoef niet beroemd te worden, gewoon voor klein publiek, een bejaardenhuis of zo.’
Iedereen probeerde hem om te praten. Producers boden zelfs een kosmische operatie aan: Het was maar een kleine operatie en een fluitje van een cent. Maar hij bleef stoïcijns weigeren. Zo was zijn lichaam en dat had iedereen maar te accepteren, net zoals hij het vanaf zijn geboorte al geaccepteerd had. Maar eigenlijk is dat dus nu al gebeurd, nog voordat hij aan een nieuw leven is begonnen. Zijn intentie is gezet.

Overgave

Wat me het meest raakte in onze dansende reis, was zijn uiteindelijke overgave. Hij besefte dat hij zijn flaporen nooit echt had geaccepteerd, en nu, nog voordat hij een nieuw leven begon, was dat al gebeurd. Het hoefde niet meer anders te zijn om goed te zijn. Ik zag het zelfs resulteren in een koppigheid: zijn oren waren goed zoals ze waren, wat de mensen er ook van vonden. Tranen stroomden tijdens het dansen over mijn wangen, want ik voelde hoe ik hiermee zelf op een diepere laag van overgave terecht kwam.

Niet doen of sturen, maar laten zijn

Toen ik de volgende dag nadacht over deze ervaring, zag ik de parallel met mijn huidige relatie. Mijn vriend was ziek thuis en trekt zich terug wanneer hij zich zo voelt. Mijn natuurlijke neiging is om iets te willen doen en te willen zorgen, zoals een berichtje sturen of zelfs eten brengen. Het is het verlangen om op een manier mijn liefde tastbaar te maken. Ik weet echter dat hij graag op zichzelf is, ook als hij ziek is. En zijn ziel liet me weten: het is niet nodig. Dit is niet iets wat ik hoef op te lossen. Net zoals opa’s oren niet veranderd hoefden te worden om hem compleet te maken, hoefde zijn situatie niet anders te zijn voor onze liefde om er te mogen zijn. Ook in een niet tastbare vorm.

Verlangen naar verandering

Je herkent wellicht dit verlangen naar verandering: je wilt dat je partner anders is, of dat de situatie verandert. je denkt dat als dit ene ding anders zou zijn, je dan pas volledig gelukkig kunt zijn. Maar wat als de uitnodiging niet ligt in verandering, maar in acceptatie? In het zijn met wat is, precies zoals het zich aandient?

Dit vraagt om een andere beweging. Niet een van ingrijpen, maar van vertrouwen. Niet van forceren, maar van overgave. Het betekent niet dat je geen verlangens mag hebben of dat je nooit mag handelen, maar wel dat je onderzoekt waar je uit liefde aanwezig kunt zijn, in plaats van uit onrust te willen veranderen.

Voor laten gaan in het zijn

Soms betekent dit ook dat je de ander voor laat gaan in het zijn. In plaats van het voortouw te nemen of te proberen richting te geven, kies je ervoor om achterover te leunen en te ervaren hoe de ander in de situatie aanwezig is. Zoals mijn vriend dat doet. Zoals hij met alles kan zijn, zonder de drang om het anders te willen. En juist daarin ontstond voor mij een diepe spiegel: kan ik dat ook? Kan ik hem voorgaan laten in zijn zijn, zonder dat ik iets hoef te sturen? Kan ik mijn natuurlijke neiging tot initiatief nemen en zorgen, gewoon even parkeren? Niet het mannelijke doen, maar het vrouwelijke zijn.

In relatie situaties kan dit zich uiten in bewuste keuzes. Wanneer je partner zich terugtrekt, kun je dat respecteren zonder het te willen oplossen. Wanneer iemand worstelt met iets, kun je ruimte geven zonder meteen advies te geven. Wanneer een situatie niet loopt zoals je zou willen, kun je je laten meenemen in het ritme van de ander, in plaats van te duwen en te trekken. Blijf vervolgens met al je liefdevolle aandacht, al bewust ademend jouw eigen gevoel erbij waarnemen. Dan kan het zomaar zijn dat vanuit dit gevoel van vertrouwen, er iets nieuws ontspruit vanuit jouw ziel. Namelijk precies dat wat nodig is als volgende stap in jouw leven.

Alles er laten zijn zoals het is

Misschien is de diepste vorm van liefde niet de drang om te fixen of om iets te willen veranderen, maar de bereidheid om te zijn met alles wat er is. Zoals mijn vriend dat mij zo vaak zo mooi laat zien. Zoals mijn opa dat uiteindelijk ook deed. Het was zo mooi om zijn transformatie in mijn zijn te mogen ervaren. En misschien, als je dat durft toe te laten, ontdek je dat het leven je precies brengt wat je nodig hebt, zonder dat je er meteen iets aan hoeft te veranderen.

Tweedaagse training ‘van drama naar droomleven’

Worstel jij met een relatiesituatie waar je verandering in zou willen en heb je moeite met het durven laten zijn van wat er is? Kom dan naar onze tweedaagse systemische training ‘van dramadriehoek naar droomleven’ die ik op 27 en 28 maart geef, samen met Loes Koot. We gaan samen de vertraging in, staan bewust stil op bij bepaalde thema’s en doorvoelen wat er gevoeld wil worden. Hier lees je er alles over en kun je je aanmelden.