De cijfers liegen niet – het escaleert

Deze week werd in Gouda opnieuw een vrouw vermoord door haar ex-partner. Hij wist haar te vinden in een blijf van mijn lijf huis. De kinderen moesten toekijken. Daarna pleegde hij zelfmoord.

Nederland heeft de hoogste femicidecijfers van West-Europa.

In 2023 deden bijna 50.000 mensen aangifte van stalking. Maar dat betekende niet dat ze hierna veilig waren.
Een contact- of straatverbod voor de dader wordt lang niet altijd toegekend. En zelfs als het er is, is handhaving vaak ontoereikend. In Nederland is juridische bescherming fragiel. Slachtoffers blijven te vaak onbeschermd, ook ná aangifte.

Laat dat allemaal even bezinken.

Wat we nu doen in Nederland

In een land dat zichzelf progressief noemt, met papieren actieplannen en goedbedoelde hulpstructuren, vallen vrouwen nog steeds dagelijks ten prooi aan partnergeweld. We richten ons op gedrag. Op regels. Op risico-inschatting. De politie komt vaak pas in actie als het al te laat is.

Maar wat als we daarmee aan de oppervlakte blijven?

Innerlijke oorlog als projectie

In mijn werk zie ik keer op keer: Emotioneel en fysiek geweld is niet alleen een gedragsprobleem. Het is een uiting van een diepere innerlijke oorlog. Een oorlog die vanuit zielsperspectief al generaties lang wordt meegedragen – en onbewust wordt doorgegeven. Aan plegers. Aan slachtoffers. Ze zien en herkennen het onbewust bij elkaar: traumabonding, maar weten niet hoe het te helen.
Een afgescheiden deel van de ziel.
Een innerlijk kind dat nooit gezien werd.
Een innerlijke baby die slechts onmacht en wanhoop kende.
Een controlemechanisme, dat ooit is ontstaan uit pure overleving.

Daders en slachtoffers als drager van oud zeer

Ik werk met mensen die deze oorlog in zichzelf durven aankijken. Slachtoffers die weten dat the only way out, the way in is. Mensen die soms voor het eerst, contact maken met het bange jongetje of het gekwetste meisje in henzelf. Die beseffen dat het geweld dat ze buiten zichzelf uitoefenen, ooit begon als innerlijke afsplitsing. Zielspijn die nooit erkend werd. Laat staan geheeld.

De vrouw als spiegel van zijn wond

In partnerrelaties spiegelen dader en slachtoffer elkaar vaak op onzichtbare lagen. Beiden dragen een wond. De een slaat, de ander zwijgt of dissocieert. Maar onder het geweld ligt dezelfde pijn: het niet gehoord, niet geliefd, niet veilig zijn in de basis.
Deze spiegel is pijnlijk. Maar ook een ingang tot heling.

Wat we in mijn ogen overslaan

De huidige daderprogramma’s, zoals in Spanje of hier in Nederland bij de Waag, richten zich vooral op cognitieve gedragstherapie. Dat helpt tot op zekere hoogte. Maar als we écht willen dat geweld stopt, moeten we een laag dieper durven gaan. Therapie wordt vele malen krachtiger als we de ziel meenemen in het helingsproces.

Mijn werk: van vervreemding naar verbinding

In mijn aanpak werk ik met de vervreemdingscirkel en de vreugdecirkel – een systemisch model dat laat zien hoe we innerlijke delen buitensluiten en hoe die delen destructief kunnen worden als ze niet worden gezien. Maar ook hoe herstel mogelijk is, als we deze delen weer in liefde integreren. Dit vraagt om bewustzijn. Om belichaming van de ziel. En om een veilige bedding waarin verantwoordelijkheid niet wordt vermeden, maar juist wordt gevoeld.

Zielsherstel vraagt om bedding én verantwoordelijkheid

Ik geloof dat het tijd is voor een aanvullende, bezielde benadering van zowel slachtoffer- als daderzorg. Eén waarin ziel, trauma en innerlijke integratie net zo belangrijk zijn als grenzen en gedrag.

Daarom droom ik ervan dat meer hulpverleners deze kennis en ervaring opdoen. Dat ze leren werken met mijn modellen en technieken. En misschien ook van een pilot voor hulpverleners. Een samenwerking met een gemeente die bereid is om verder te kijken dan symptoombestrijding. Den Bosch bijvoorbeeld, waar ik woon. Dicht bij Vught, waar de zwaarst bewaakte gevangenis van Nederland staat.

Wat zou het betekenen als daar iets nieuws kon ontstaan? Niet als soft alternatief, maar als krachtig aanvullend veld. Vanuit een open hart en met een stevige bedding.

“Je hebt goud in handen,” zei vandaag iemand tegen me, toen ik uitleg gaf over de vervreemdingscirkel en de vreugdecirkel.
“Alleen weet je het nog niet te verkopen.”

Misschien is dit het begin.

Een uitnodiging tot samenwerking

Ben jij beleidsmaker, hulpverlener of onderzoeker en resoneert dit met je? Ik kom graag in gesprek. Voor verbinding, verkenning, of co-creatie. Laten we van gedachten wisselen.
Want ik geloof: het kan wél. En het moet ook.
Het is de hoogste tijd.

🧡
Leonie Linssen – Verander je Wereld
Open Hearts Academy

Wil je als hulpverneler leren hiermee te werken?

In januari 2026 start de jaaropleiding Integrated Soul Alignment voor coaches en therapeuten. In deze opleiding werken we met het systemisch model van de vervreemdingscirkel en de vreugdecirkel – een krachtig kompas voor innerlijk werk en zielsherstel.

Je leert hoe je mensen begeleidt bij het herkennen van afgescheiden delen, het bevrijden van oud zeer, en het integreren van innerlijke fragmenten die ooit zijn ontstaan uit angst, schuld, schaamte of onmacht. Vanuit deze basis brengen we heling, beweging en bezieling in persoonlijke én relationele patronen.
Voorbij symptoombestrijding. Terug naar de essentie.

Wil je als professional bijdragen aan een bedding waarin ook de diepere lagen van trauma – en van liefde – gezien mogen worden? Dan nodig ik je van harte uit om mee te doen. Neem contact op voor een kennismaking: 06-45550680 of mail me op leonie@veranderjewereld.nl