Sla jij je partner wel eens, of ben je wel eens door je partner geslagen? Denk je dat het een uitzondering was of is?

In Nederland komt femicide, vermoord worden omdat je vrouw bent – het meest voor in heel Europa: elke 8 dagen wordt er hier een vrouw vermoord. Veelal ligt de oorzaak in de relationele sfeer, waarbij de partner niet kan accepteren dat de vrouw bij hem weg wil. Waar een land maar het beste in kan zijn. Verwonderlijk niet? We zijn toch zo geëmancipeerd? Dat valt dus reuze mee (of tegen, hoe je het bekijkt)

Een op de vijf vrouwen in Nederland heeft ervaring met #partnergeweld.

Lees dat nog eens.

Het betekent dat er nog veel werk liefde aan de winkel is, op het gebied van relaties en hoe we met elkaar omgaan. Wat verwachten we van elkaar? Wie moet wie gelukkig maken – en als dat niet gebeurt, hoe reageren we dan?

Mijn ervaring met partnergeweld

Ook ik ken partnergeweld binnen een van mijn langdurige relaties, inmiddels meer dan 25 jaar geleden. Let wel: ik was destijds de eerste van ons twee die sloeg, ik gaf hem een klap in zijn gezicht uit frustratie en onmacht – precies zoals mijn vader dat vroeger bij mij deed. Het was het enige dat ik kon doen om mijn aandrang zijn keel dicht te knijpen, te weerstaan. Hij moest stoppen met het zeggen van de dingen die ik niet wilde horen: de in mijn oren onterechte verwijten, de onredelijke eisen. Ik had geen idee dat dit een onbewuste herhaling was van de relatie met mijn vader, een mislukte poging om tot innerlijke vrede te komen.

Herhaling van zetten

Dat mislukte uiteraard op deze manier. We schrokken ons beiden kapot van de fysieke grens die ik was overgestoken en ik vooral van het voelen van de impuls hem iets aan te willen doen. Ik? Die liefdevolle vrouw? Hoe dan? Hoewel we de eerste weken heel lief voor elkaar waren, herhaalde het patroon zich. De keren erop was hij meestal degene die begon met de fysieke strijd. Een duw. Een por. En altijd gaf ik die een terug, mijn protest. We hebben zo heel wat afgevochten met elkaar, schreeuwend, stompend, waarbij ik steeds het onderspit delfde, want hij was eenvoudig fysiek sterker dan ik.

Maar ook emotioneel brak ik. Ik herinner me dat ik weg wilde lopen, de woonkamer uit om te kunnen bedaren tijdens een ruzie. Maar hij hield me tegen en wilde de huissleutels uit mijn handen trekken om de deur op slot te kunnen doen zodat ik niet weg kon. Ik werd hels! Niemand ging mij opsluiten!

Het eindigde fysiek geweld. Uiteindelijk lag hij op me en brak de weerstand in mij om terug te vechten. Vervolgens barstte ik in huilen uit. Toen werd hij lief en begon hij mijn tranen liefdevol weg te kussen. Maar helpen deed het natuurlijk allemaal niet. We wisten niet hoe op een constructieve manier te communiceren en met onze gevoelens om te gaan. Ik durfde er met niemand over te praten, ik schaamde me zo. De relatie eindigde uiteindelijk in een scheiding.

Naar binnen keren

Toen ik jaren later relatiecoach werd en ontdekte dat er een ander manier was om met emoties om te gaan en uitdrukking te geven aan wat in mij leefde aan gevoelens, was ik met terugwerkende kracht boos op de wereld omdat ik dat niet eerder geleerd had. We hoeven onze emoties niet uit te leven, om ze te kunnen ervaren.

De weg naar binnen is de enige manier om te ontsnappen aan dergelijke destructieve dynamieken, en om jezelf en jouw emoties leren te begrijpen – in plaats van ze te projecteren op de ander en te verwachten dat deze het oplost. Liefde eist niets. Liefde is.

De vrouw als lustobject of liefdesobject?

Ik ben blij met de aandacht voor het woord Femicide dat eindelijk de media binnendringt, zoals in dit artikel van Linda. Want er is nog veel te doen. Ook de manier waarop we omgaan met intimiteit en seksualiteit is toe aan een transformatie. De vrouw als lustobject, te koop voor een kwartiertje of half uur, mag wat mij betreft de wereld uit.

Onze harten mogen weer openen, seksuele energie mag weer stromen door het hele lijf, in plaats van alleen dat piekorgasme. God wat ben ik blij dat ik jaren aan tantra heb gedaan – en al die emotionele overtuigingen en energie blokkades heb mogen bevrijden die mij tegenhielden om werkelijk te verbinden van hart tot hart. Nu kan de seksuele energie eindeloos door me heen stromen en kan ik uren genieten van het liefdesspel met mijn partner.

Onbewuste belemmerende overtuigingen

Zoveel onzichtbare, onbewuste belemmerende overtuigingen lagen opgeslagen in mijn lijf, van seksueel trauma door de eeuwen heen. Ook het seksuele geweld in mijn vorig leven in WO2 dat eindigde in Auschwitz, lag er aan ten grondslag. In mijn boek ‘De Karmadrager, bevrijding van seksueel geweld door de eeuwen heen’, beschrijf ik mijn bevrijdingsweg. Ook help ik anderen bij het vrij maken van de weg naar liefde en verbinding. Ook organiseer ik samen met andere collega coaches en therapeuten opleidingen, trainingen en retraites. Kijk in de agenda voor actuele events.