Help jij mij inspirator van het jaar te worden?

Meer dan tien jaar geleden had ik een fijne open relatie.
Tijdens een tantraretreat kregen we een vraag die me nog altijd is bijgebleven:
wat is je ultieme seksuele fantasie? We werden uitgenodigd dit in tweetallen met elkaar te delen.
En ik weet nog dat ik dacht: oh my god, ga ik dit echt zeggen?
Maar ik deed het.

Mijn ultieme fantasie

Dit was mijn fantasie:
Ik zou liefdevol bemind worden door zeven mannen.
Ik had echter één voorwaarde: ze moesten allemaal écht van me houden.
Geen geile groepsseks, maar een liefdevolle beminning vanuit het hart waarbij ik centraal zou staan.
En… er moest één vrouw bij.
Waarom? Ik had geen flauw idee. Ik wist alleen maar dat het zo moest zijn. Geen 6 of 8 mannen, maar 7 en één vrouw.
Zo zag mijn steeds terugkerende fantasie er uit.

Deze fantasie is dan ook nooit waarheid geworden.
Sterker nog, hij is in de loop van de jaren geheel verdwenen.

Van seks naar zielsliefde

Toen ik het later aan mijn toenmalige vriend vertelde, wilde hij het in zijn enthousiasme meteen voor me gaan regelen.
Ik had de namen genoemd van mijn zielsliefdes en hij vond het wel een mooi verjaardagscadeau.
Maar ik zei nee.
Er waren ook nog zoiets als menselijke grenzen, emoties, SOA’s en jaloezie…
Ik wilde niet dat er gedoe zou komen, ook niet met hun partners.
Kortom, ik zag eerlijk gezegd niet hoe zo’n fantasie op een gezonde manier en met plezier voor iedereen, werkelijkheid kon worden.

De echo van trauma en het onderbewuste

Want wat ik toen niet wist was dat deze fantasie in wezen niets met seks te maken had, maar een echo was van een oud trauma uit mijn kindertijd dat geheeld wilde worden. Een gebeurtenis die mijn leven lang als een schaduw in mijn onderbewuste had gezeten en mijn seksualiteit beïnvloedde.

Want toen ik zeven jaar was werd ik in het bos aangerand door een groep jongens uit mijn klas.
Zeven jongens.
Ze wilden zien hoe een meisje eruitzag, van onderen.
Er werd gedreigd met geweld en er werd geweld gebruikt.
Ik dissocieerde en verliet mijn lichaam.
Ik kwam weer terug toen mijn vriendinnetje mijn broer gehaald had die me kwam redden.
De jongens stoven uit elkaar en ik fietste huilend achter mijn broer aan, terug naar huis.

De oorsprong van mijn ultieme, seksuele verlangen

Mijn fantasie was een verlangen van mijn ziel, die een traumatische realiteit wilde veranderen.
Het ging om het verlangen naar gezien en gehoord worden, naar echte liefde, geborgenheid en veiligheid.
Een verlangen naar genieten van seksualiteit dat verbonden was met liefde.
Mijn vriendinnetje die hulp ging halen was mijn getuige en mijn redder. Nu begrijp ik waarom die vrouw in mijn fantasie aanwezig moest zijn. Ik wist ook dat het mijn tweelingziel moest zijn, de vrouw die ik in 2009 had ontmoet in Amerika en die me onmiddellijk herkende als de incarnatie van haar overleden tweelingbroertje in de baarmoeder van haar moeder.

Van onmacht en onderdrukking naar heling en regie

In 2016 heb ik deze traumatische ervaring op verschillende manieren geheeld.
Een ademhalingssessie in een groep, samen met een zielsliefde onder leiding van Sacha Cobra, een internationale tantrika.
Schilderen met een zielsliefde.
Ik beschreef mijn ervaringen en helingsproces in een boek dat ik tot op heden nooit uitgegeven heb.
Samenzijn met zielsliefdes en hun onvoorwaardelijke liefde voelen in het samenzijn.
Het hielp me allemaal om weer in mijn lichaam te landen.

Het scenario hoefde niet opnieuw te gebeuren. Het mocht eindelijk veranderen.
En ik kan nu zeggen dat de heling is voltrokken.
Mijn lichaam is van mij.
Ik bewoon het met hart en ziel.

Genomineerd voor ParaVisie award als inspirator van het jaar

Gisteren werd ik opnieuw blij. Want ik kreeg een mail van Niels Brummelman dat ik genomineerd ben voor de ParaVisie Award – Inspirator van het Jaar, samen met podcastmaker Tim Douwsma en schrijfster en reïncarnatietherapeute Marianne Notschaele. Marianne was trouwens degene die mij in 2009 hielp om mijn bewustzijn te openen voor vorige levens, waaronder mijn vorig leven in de Tweede Wereldoorlog dat eindigde in Auschwitz. Geen heroïsche rol of heldendaad maar een leven waarin ik alle rollen van de dramadriehoek ervoer: slachtoffer, redder en dader. Het leidde uiteindelijk tot mijn biografie De Karmadrager dat in 2022 uitkwam.

Nieuw boek – Tweelingziel als spiegel

Nu schrijf ik aan een nieuw boek: Tweelingziel als spiegel, waarin ik de theoretische achtergronden van mijn heling beschrijf en hoe zielsliefdes en tweelingzielen een rol kunnen spelen bij het verwerken van trauma vanuit vorige levens, en bij meergenerationeel- en vroegkinderlijk trauma.

Toen ik las dat ik genomineerd was, viel ik van mijn stoel en schoot ik in de lach.
Ik? Inspirator van het Jaar?
Maar ja, natuurlijk. Het is er tijd voor en het voelt ook kloppend.

De nominatie van ParaVisie zie ik als een bemoedigende uitnodiging:

Ga staan.
Pak je podium.
Open je hart.
Laat je licht zien.

Van trauma naar levensmissie

Mijn pijn werd mijn pad: van lijden naar bevrijden
Mijn pad werd mijn werk: anderen bevrijden en daarmee de bevrijding van mijzelf.
Mijn werk werd mijn bijdrage aan het collectief. Want dat creëren we samen en iedereen doet er toe.

Toen dacht ik: Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik de ParaVisie Award win op een leuke manier, zonder dat ik er onwijs veel energie in hoef te steken? Ineens viel het kwartje.

Zeven

Dat magische getal dat steeds terugkomt.
In mijn jeugdtrauma.
In mijn fantasie
In de helingsrituelen voor mensen met narcistisch gedrag die ik ontwikkeld heb.

Ik dacht: als er nu zeven mensen zijn die mijn ambassadeur willen zijn. Zeven mensen die vanuit liefde willen delen waarom zij vinden dat ik Inspirator van het Jaar mag worden en die het fijn vinden om dit in hun eigen netwerk door te geven.

Van dwang en overmacht naar gedragen worden in liefde

Waar vroeger druk en overweldiging was, is nu keuze.
Waar vroeger angst en geweld was, is er nu liefde en levenslust.
Waar vroeger overmacht was, is er nu een veld van mensen die me steunen en dragen.

Dan zie ik het zo voor me:
Ik in het midden, en zeven lichtjes om me heen.
Zeven mensen die stralen,
en die hun licht weer doorgeven aan anderen in hun netwerk.

Uiteindelijk zijn we allemaal lichtjes die omgeven zijn door mensen die van ons houden en omringen wij mensen waar we van houden met liefde.

Van machteloosheid naar mijn plek innemen

Ik hoef me niet meer te verschuilen. Ik ben zichtbaar en mag zichtbaar zijn. Ik sta waar ik hoor te staan. Wat ooit mijn levensenergie bevroor, is nu precies dat wat me tot leven wekt. Seksuele energie is levensenergie die, als je deze naar je hart stuurt, vrijuit met de hele wereld kunt delen. Dan wordt het helende energie. In het levenswiel staat het getal 7 voor seksuele energie en magie.

Het getal zeven als levenscode

7 als pijnpunt en trauma: een groepsaanranding door 7 jongens
7 als herhalingsfantasie: 7 mannen die van me zouden houden en een vrouw als getuige:
van agressie → naar liefde, van object → naar centrum, van machteloosheid → naar regie, van trauma → naar heling
7 als ritueel getal: rituelen voor de narcistische mens door 7 mannen en 7 vrouwen onder mijn leiding
7 als manifestatie- en helingscode: ik zet mezelf in het midden en voel me gedragen door 7 ambassadeurs.

Ben jij een van de zeven?

Wil jij een van mijn zeven ambassadeurs zijn?

Wil jij een van mijn zeven ambassadeurs zijn en op jouw eigen, authentieke manier delen waarom jij vindt dat ik de Inspirator van het Jaar mag worden? Dat ik deze ParaVisie award mag ontvangen? Het mag een tekst zijn, een video, een reactie op mijn verhaal… Doe wat klopt voor jou en wat past bij jouw stem, jouw woorden, jouw licht.

En zo niet: dan kun je natuurlijk ook gewoon op me stemmen via de homepage van ParaVisie Magazine.

Ik ben je er eeuwig dankbaar voor.

Liefs Leonie