In aanloop naar de boekpresentatie van mijn biografie De Karmadrager a.s. zondag, word ik geroepen om naar binnen te keren. De kaarsen mogen aan, evenals de Boeddha lamp. Zo wordt de sfeer in mijn woonkamer warm en licht.

De familie van mijn moeder

Ik lig in de luie stoel die ooit van mijn moeder is geweest. Daar kan ik heerlijk in achterover liggen. In de stilte zijn ze er. Mijn moeder en vier tantes (zussen van mijn moeder) staan om me heen en maken een halve cirkel. Mijn moeder en mijn tante houden mijn hand vast en de zussen elkaars hand. Het is wonderlijk dit allemaal te mogen aanschouwen. Achter bij mijn hoofd staan de twee broers van mijn moeder en tussen hen in, mijn opa, de vader van mijn moeder. Mijn oma staat tegenover hen bij mijn voeteneinde, achter haar dochters die elkaars hand vasthouden. Wat een prachtige verbinding. Ik voel me omhelsd door het familiesysteem van mijn moeder. Ik realiseer me ineens dat het gezin van herkomst van mijn moeder, in zijn geheel aanwezig is en om me heen staat.

Bezoek van mijn overleden nichtje

Ook de overleden dochter van een van mijn tantes, is aanwezig. Ze zweeft boven mijn tante, haar moeder die mijn linker hand vasthoudt. Ze stierf een paar jaar geleden aan borstkanker. Ze is verheugd dat ze er bij kan zijn.

Ze komen duidelijk met een reden. Mijn vader was ook aanwezig en vroeg me mijn benen op te trekken en te spreiden (ik lig onderuit in de luie stoel) en toen vertrok hij weer, want de rest moest mijn moeder doen.

De bijenkorf

Samen spinnen ze een soort Bijenkorf van gouden draden om me heen en mijn hart is de plek waar de bijtjes naar binnen kunnen vliegen. Ik denk meteen; wat is de spirituele betekenis ook alweer? Als ik het later terugzoek lees ik het volgende:

Een bijenkorf vertegenwoordigt overvloed. De bij staat vanuit spiritueel perspectief voor wedergeboorte en orde in je leven. Een zwerm bijen vertegenwoordigt het belang van macht over relaties van het hart. In oude mythen brengen bijen hemelse gaven naar de aarde. Bijen verbeelden de sterren aan de hemel. Hier en daar bestaat de uitdrukking: ‘Dit moeten we de bijen vertellen…’: daarmee wordt bedoeld dat een belangrijke gebeurtenis als een gebed of een boodschap naar de hemelse geesten moet worden overgebracht.

Bevrijding van het beschadigde, overgeërfde innerlijk kind

De cliënt van afgelopen week kwam met een reden, want in de sessie kon ik ervaren hoe het beschadigde innerlijke kind van de ouder, dat niet gezien en erkend was, huisde in mijn cliënt en daar vanuit deze aanstuurde vanuit zijn angst en gekwetstheid. Dat mocht ik bevrijden.

Nu kwam mijn moeder om haar gekwetste innerlijk kind te bevrijden uit mij. Ze ging er nu zelf voor zorgen. Het was een moeiteloze bevalling: drie keer vanuit mijn hart vol liefde ademen en klaar was het. Mijn moeder en de zussen vertrokken met de lichtbaby, evenals de anderen. Één tante en mijn nichtje bleven achter.

Mijn nichtje legde een hand op mijn buik en een op mijn hart. Ze keken me liefdevol aan en vroegen wat mijn wensen waren rondom het boek en het persbericht dat gisteren de deur uit is gegaan. Ik mocht mijn eigen vrije, innerlijk kind nu de regie geven. Ik zag hoe het kind net als mijn vader vroeger die dirigent was, op het podium ging staan om te dirigeren en om aanwijzingen te geven. Ik droomde even weg, vertelde hen een aantal verlangens en vroeg hen me vervolgens te verassen met iets moois dat ik zelf niet had kunnen bedenken…

Ik kreeg een zoen op mijn wang en daar gingen ze, mij in verwondering achterlatend.