Het is kerstavond. Traditioneel gezien voor het Christelijke geloof zitten we aan de vooravond van de geboorte van Jezus. Voor mij is deze avond bijzonder, want op dit moment ben ik alleen thuis, in voorbereiding op mijn vlucht naar Bali morgen. Vandaag heb ik ontdekt dat de griep van de afgelopen week, op een bijzondere manier verbonden is met mijn reis naar Bali.

Gisteren schreef ik in dit artikel dat ik een bijzondere healing ontving van mijn tweelingziel Gabriela. Ik kreeg er veel energie voor terug, dat voelde kloppend en voedend. Maar in de nacht kon ik niet slapen. Alsof mijn lichaam weigerde om in slaap te vallen. Ademhalingsoefeningen en slaapmeditaties hielpen niet. Ik was klaarwakker.

Verlangen naar rijstvelden en tempels

Ik merkte al langer dat ik in aanloop naar mijn reis naar Bali steeds vaker ‘daar’ was met mijn aandacht. Niet alleen bij de plekken waar toeristen zijn, maar ergens in de jungle, bij kleine, minder toeristische tempels. Ik heb dan ook veertien dagen een huisje geboekt in het noorden van Bali, ergens tussen de rijstvelden. Daarbij ervoer ik ook dat ik steeds maar aan de muggen moest denken en de angst die dat bij me opriep. Nu heb ik vaker verre reizen gemaakt, maar op de een of andere manier liet deze angst me niet los.

Een blijvende, grote angst voor muggen

Vanochtend ontving ik nog een afstandshealing van Jeroen en Sophie. Sophie liet me weten dat ik een vorig leven had op Bali. Niet omdat ik er zielsdelen zou terughalen, maar omdat ik daar inzichten zou ophalen. Tijdens een wandeling in het bos vanmiddag besefte ik hoe irrationeel mijn angst voor die muggen eigenlijk voelde. Oké, ik had voorzorgsmaatregelen genomen, er waren klamboe’s in mijn kamers, ik had deet met wel 50% gekocht, dus wat was er dan werkelijk aan de hand?

Een vorig leven op Bali

Tijdens de wandeling kwam het gezicht door van een Balinese man. Mijn gidsen lieten weten dat ik in een vorig leven in Bali gestorven was aan malaria… vier eeuwen geleden. Ik ben gaan voelen en onderzoeken wat dat zou kunnen betekenen.

Rond 1625 bevond Bali zich in de bloeitijd van het Gelgel-koninkrijk. In die periode vestigden zich veel spirituele beoefenaars op Bali, mede door de migratie van hindoes uit het instortende Majapahit-rijk op Java. Onder hen bevonden zich śramaṇa’s en ṛṣi’s: asceten en zieners, monnik-achtig levend, maar buiten een kloosterstructuur.

Een leven als Rsi: kluizenaar en monnik

In dat vorig leven was ik 36 jaar en leefde ik als ṛṣi. Rsi leefden als een kluizenaar, nabij tempels, grotten, plekken waar rivieren bij elkaar kwamen of diep in de natuur. Ze stonden bekend om hun wijsheid, hun kennis van heilige teksten op palmbladeren (lontar) en fungeerden soms als raadgevers voor lokale heersers. Ze leefden sober, celibatair en afhankelijk van giften. ‘Je channelde voor de koning’, zeiden mijn gidsen.

Overgave aan de spirituele weg was de hoofdzaak, waardoor lichamelijke signalen vaak genegeerd werden. Juist doordat zij zich terugtrokken in de natuur, waren zij extra kwetsbaar voor ziekten zoals malaria. Men wist indertijd nog niet dat malaria door muggen werd overgedragen. De ziekte werd vaak toegeschreven aan een verstoring van de spirituele balans of boosaardige geesten.

Zielsherinneringen – gestorven aan malaria

De beelden van mijn vorig leven die ik te zien krijg laten een gebruinde, sterke man zien in de bloei van zijn leven. Maar ik zie ook de koorts- en paniekaanvallen die hem overvielen. Het duurde acht dagen. ’Net zolang als je griep nu’, zeggen mijn gidsen. Ik blijf het iedere keer weer ongelofelijk vinden hoe alles met elkaar verbonden is en hoe het lichaam herinneringen van de ziel weet te onthouden.

Het verklaart natuurlijk ook waarom ik die indringende angst en voorzichtigheid ervoer rond de muggen. In de Balinese traditie wordt zo’n herinnering gezien als een kans om in dit leven een balans te herstellen die ooit werd onderbroken. Dat lijkt me nu een mooi plan.

Het ontvangen van nieuwe wijsheden

Voor mij is deze reis niet alleen een werkvakantie waardoor begin 2026 mijn boek ‘Tweelingziel als spiegel’ de wereld in kan, maar krijgt hierdoor nog een diepere betekenis. De betekenis van ṛṣi is ‘degene die ziet’, het innerlijk zien en helder weten. De kernkwaliteit is ontvangen. Ik wens mezelf veel moois toe, wetende dat ik in dit leven goed voor mijzelf zorg en dat er straks ook voor mij gezorgd wordt.

De wijsheden die ik op mijn reis opdoe, deel ik straks graag met je.

Liefs
Leonie