Gehavend was hij
De punten van zijn kroon waren afgebladderd
Zijn gezicht vertoonde gehavende plekken
Zelfs zijn mantel was niet meer als weleer
De neuzen van zijn rode schoenen waren beschadigd
En het goud straalde niet meer
Wat was er toch gebeurd met hem?
Op weg naar de kerststal
om het kind zijn goud te brengen
keerde hij zich vol schaamte om.
Zo kon hij zich toch niet vertonen
aan Hem
die het licht kwam terugbrengen in de wereld?
Wie zou hem geloven?
Wie zou hem vertrouwen?
Zijn koningschap had hem niet gebracht
wat hij er van verwachtte.
Wie kon hem uit de misère helpen?
Hij wilde zo graag het oorspronkelijke goud aanbieden
Aan de verlosser van de wereld
Hij keerde de kerststal de rug toe
Begaf zich naar het midden
En liet zichzelf zien
Ik ben een gehavende koning
Ik ben niet wie jullie denken dat ik ben
Maar ik wil graag terug naar mijn oorsprong
Help mij!
De dag kwam dat er een man in mijn praktijk kwam
Die me hielp om het duister te verdrijven
Hij nam me mee naar de Akasha kronieken
De plek waar alle geheimen van het universum
Bewaard worden
Hij liet me zien hoe ergens in die grote bibliotheek
Het licht verstopt zat
Het blauwe licht
De blauwe vlam
De oorsprong van het pure mannelijke
De alomvattende vrijheid
Het licht ontsnapte uit het boek
En viel neer op de vlam
Die door alle duisternis is de loop van de eeuwen
Meer zwart was geworden dan blauw
De vrouw wist het
De blauwe vlam zou terugkeren in de wereld
Het was een kwestie van tijd
De koning zou zijn oorspronkelijke taak weer op zich nemen
De beschermer van het volk
En zo geschiedde
© Leonie Linssen, 10-03-2021
