Ik wil dit kind helemaal niet
Snikte de vrouw in gedachten
Terwijl ze haar tranen
De vrije loop liet
En perste
Het kind is niet van jou
Zeiden de engelen
Je hoeft het alleen maar te
Baren in liefde
In liefde
Ze wist als geen ander wat het was
Liefde
Het was een ander geven
Wat ze nodig hadden
Het was liefdevol omarmen
Van álles wat er was
Maar ik wil dit kind helemaal niet
Snikte de vrouw opnieuw
Terwijl ze nog eens perste
Bij de volgende barenswee
Maar je hoeft het niet te houden
Lieten ze haar weten
Het is voor hem
Kijk maar
Ze keek op
Naar het gezicht van de man
Die vol verlangen uitkeek
Naar het kind
Dat uit haar schoot kwam
Het kruintje was al zichtbaar
Naast hem stonden twee andere mannen
Ze kende hen van vroegere tijden
Mannen die niet voor haar hadden gekozen
Maar voor een ander
Ze sloot haar ogen
Baren in liefde
Baar het in liefde
Dan zorgen wij voor de rest
Lieten de engelen weten
Ze pufte en zuchtte
En ademde vanuit haar hart
Het kind van een ander
Het kind dat niet eens van haar was
Ze hoefde het alleen maar te baren
Het hoofdje was al zichtbaar
De man keek verrukt
En stond klaar
Om het kind op te vangen
Ze sloot opnieuw haar ogen
En ademde vanuit haar hart
Toe maar kindje
Ga maar
Er wordt op je gewacht
Je bent welkom
Toen ze haar ogen nogmaals opende
Was het kind geboren
Hij nam het met zich mee
Zonder haar als moeder of vrouw
Een blik waardig te gunnen
Hij had wat hij wilde
Zíjn Kind!
Wat was ze mooi!
Kijk toch die vingertjes
Die teentjes
Zo schattig en klein
Die voetjes
En die schaterlach!
Verrukt liep hij van haar weg
Met de baby in zijn armen
Ze sloot haar ogen
Het kind was niet van haar
Ze hoefde het alleen maar
Te baren in liefde.
Ze stapte uit het bad vol tranen
Een nieuwe toekomst tegemoet en besloot
Dit is de laatste keer
Ik wil geen oermoeder meer zijn
Het is genoeg geweest.
Pas later zag ze hen
De vrouwen die ze zo gemist had
Het was haar moeder
Ondersteund door
De ziel van een vriendin
Die haar verlaten had
Met de man waar zij van hield
Het spijt me zo
Zei ze
Dat ik je niet gewild heb
Maar weet
Dat ik van je heb gehouden
Al die jaren dat je er was
Ik kk kkon het..
Ze stotterde
En stotterde
En kwam niet uit haar woorden
De vriendin nam het over
Ze kon het je niet laten zien
Ze wist niet hoe
Ze had het nooit geleerd…
En ik wilde je ook niet
Bekende ze toen
Fluisterend
De vrouw knikte
En sloot opnieuw haar ogen
Het verleden was er
Om te laten rusten
De toekomst lag open
Het bad was leeg
Ze drukte haar handen
Tegen haar lendenen
Haar lichaam deed pijn
Het was tijd om te rusten
Het was tijd
Om los te laten
Gebaard in liefde
Zelf geboren in pijn
Van het ongewenst zijn
Mag het nieuwe leven
Vol liefde en vreugde zijn?
© Leonie Linssen – 5 april 2020
