Abortus gezien vanuit zielsperspectief
In de auto dacht ik aan het politieke debat over abortus. In mijn praktijk heb ik door de jaren heen veel vrouwen ontmoet die een abortus hadden ondergaan. Vaak was dit emotioneel niet volledig verwerkt. De redenen waren divers, maar steeds voelde ik dat er meer speelde dan alleen een menselijke beslissing.
Meer dan een keuze
Soms liet in een sessie het zieltje van het geaborteerde kind van zich horen. Zo’n ziel had bijna altijd een boodschap voor de moeder. Vanuit zielsperspectief ging het niet alleen over leven en dood, maar over ervaringen die opgedaan wilden worden, zowel door de moeder als door het zieltje.
Sommige zieltjes vertelden dat ze graag hadden willen blijven leven. Andere gaven juist aan dat ze bewust gekozen hadden om slechts kort of tijdelijk in de baarmoeder te zijn. Hun komst had een bedoeling: om de moeder iets te laten ervaren, iets te leren, iets te openen. Vanuit de ziel gezien is abortus dus nooit eenvoudig.
De verlangende foetus, schilderij van Leonie in 2022
Mijn eigen ervaring
Misschien vraag je je af: hoe kun je zeker weten dat dit echt waar is? Het contact met zielen uit de onzichtbare wereld is immers niet tastbaar, zeker niet als je dat zelf nog nooit hebt ervaren. Vroeger had ik hier ook niets mee. Totdat ik mijn tweelingzielenzus ontmoette in 2009.
Toen ik haar voor het eerst zag, sloeg de bliksem in. In haar ogen kwam ik thuis. Zij herkende mij onmiddellijk als de incarnatie van haar geaborteerde tweelingbroertje. Zelf wist ik van niets. Toch maakte ze iets diepers in mij wakker, namelijk de onvoorwaardelijke liefde en het eenheidsbewustzijn.
Regressie: een Fysieke, Emotionele, Energetische Reconstructie (FEER)
Drie jaar later, in 2012, ontdekte ik dat ik zélf ooit een geaborteerde baby was geweest. Ik voelde in een diepe regressie hoe de vloeistof via mijn navelstreng mijn lichaam binnenkwam en hoe ik er niets tegen kon doen. Voor ik het wist was ik uit de baarmoeder, kijkend naar de aarde van een afstand. Ik zag mijn zusje als een kind van vier, beschadigd door geweld en incest, iets wat ik toen nog niet wist, maar wat later door haar bevestigd werd. Ik huilde. De pijn van toen was nog voelbaar in mijn lichaam.
Toen ik haar schreef over mijn ontdekking, bevestigde ze dat ze mij meteen had herkend, maar dat ze destijds niets mocht zeggen. Ze verwerkte haar emoties in dit schilderij.
Door deze ervaring weet ik dat het werkelijk mogelijk is om te voelen hoe het is om een geaborteerde tweelinghelft te zijn en dat de ziel dit bewust kan ervaren.
Een bizar detail is dat ik in een vorig leven, tijdens de Tweede Wereldoorlog, zelf een tweeling had geaborteerd. De man die mij toen zwanger had gemaakt, wilde het niet. “Het is oorlog,” zei hij, “er is geen tijd om vadertje en moedertje te spelen.” Die gebeurtenis heb ik beschreven in mijn biografie De Karmadrager.
Bewustwording in het debat
In het politieke debat over abortus gaat het vaak over het recht van de vrouw om zelf te beslissen. En natuurlijk is dat recht belangrijk. Maar een besluit over leven of niet-leven gaat zoveel verder dan alleen een keuze. Is er voldoende tijd voor verwerking? Waarop is de beslissing gebaseerd? En beseft een vrouw dat een abortus niet alleen gevolgen heeft voor haarzelf, maar ook voor het zieltje dat bij haar was? De ultieme vraag is: wiens leven is het belangrijkste: dat van de moeder, of dat van het kind? In gesprek gaan met het zieltje voordat het wel of niet geaborteerd wordt, kan hierbij aanvullende informatie geven.
Een innerlijk gesprek van ziel tot ziel
In zo’n innerlijk gesprek kun je uitleggen wat er speelt, wat de reden is, en kun je eventueel liefdevol afscheid nemen. Zo kan de ziel begrijpen waarom iets gebeurt en kan er heling ontstaan aan beide kanten. Een zielsgesprek tussen moeder en kind is een vorm van diepe eerbied voor het leven, ongeacht de uitkomst.
Andersom komt het ook voor. Vrouwen die al voor de bevruchting contact krijgen met de ziel die bij haar geboren wil worden. Ondanks de moeilijke menselijke omstandigheden is dat vaak een reden om toch te kiezen voor geboorte.
Tweelingziel als spiegel
In mijn nieuwe boek Tweelingziel als Spiegel wijd ik een heel hoofdstuk aan de zielservaringen van de alleen-geboren tweeling en de levenslessen die daarin besloten liggen. Het boek komt begin 2026 uit is inmiddels te bestellen in de voorverkoop.
Misschien zou het politieke debat niet alleen over rechten en wetten moeten gaan, maar ook over bewustwording, liefde en de stem van de ziel, die in elke keuze gehoord wil worden. En de wetenschap en het besef dat al het nieuwe leven begint met bezieling.
Leonie 
