In dit artikel beschrijf ik de eerste vrouwentraining ‘van holocaust naar happy healer’. Als coach, therapeut of lichtwerker weet je hoe diep trauma’s doorwerken op de ziel en hoe ze zich vastzetten in patronen, overtuigingen en relaties. Maar hoe begeleid je iemand in de diepste lagen van heling, voorbij de woorden en in het energetische veld waar transformatie plaatsvindt?

In dit artikel neem ik je mee in een intens helingsproces waarbij systemisch werk, vorige levens en energetische begeleiding samenkomen. Je leest hoe een daderleven werd aangekeken, hoe oude zielscontracten werden doorbroken en hoe bevrijding plaatsvond in een bedding van liefde en zachtheid. Dit werk raakt de kern van trauma en biedt een krachtige methode om heling te faciliteren—voor jezelf, je cliënten en het collectief.

Elementen die in dit artikel aan bod komen:

• Herinneren en aankijken
• Zielsafspraken en overtuigingen ontdekken
• Liefdevolle begeleiding en de inzet van spirituele gidsen en helpers
• Schaduwwerk en acceptatie van de dader in jezelf
• Energetische bevrijding en integratie

Begeleiding vanuit de ziel

Het is een dag in september 2020. Het was een verrassende dag. Het begon al dat mijn gidsen aangaven dat Petra de leiding mocht nemen. Samen met drie sisters reisden we vanuit het liefdevolle bewustzijn, terug in de tijd. Er wachtte mij een bijzondere rol: een dader-leven waarin ik vader was en waarin ik mezelf en mijn daden onder ogen moest komen. Het is bijzonder om te voelen wat er in de energie gebeurde en hoe ik als dader mezelf steeds ontvluchtte. Maar ook voelde ik hoe het is om zo donker te zijn, zo afgesloten, zo eenzaam. Zo anders dan ik mezelf ken als Leonie.

Mijn soulteam was zacht, liefdevol en vastberaden om mij als man niet te laten ontsnappen. De sisters of Joy and Justice waren aanwezig. Allereerst wilde ik er niet naar kijken, toen ik tegenover ‘mijn vrouw’ zat en haar in de ogen keek. Ik voelde me volledig afgesloten van haar en van de wereld om me heen.

Wraak of?

Mijn soulteam liet me echter zien wat er in dat leven gebeurd was en dat was niet niks. Ik keek van een afstandje naar hoe ik uitzinnig van woede haar hoofd versplinterde tot er niets meer van over was.
‘Waarom heb je dat gedaan?’, vroegen mijn gidsen. Mijn ziel antwoordde: ‘dat hoofd, altijd maar dat denkende hoofd.’
Ik was er zo klaar mee! Ik voelde hoe de daad me opgelucht had, en hoe alles om mij heen nu in vrede was. Ik zag de zon, de natuur, de bomen en er was licht om mij heen. Eindelijk. Wat kon er nu verkeerd zijn aan dit gevoel?
‘Is dat alles?’, vroegen mijn gidsen me.
Alles? Dacht ik verontwaardigd, en meteen wist ik wat er nog meer gebeurd was.
‘Ze probeerde me te vermoorden! Ze probeerde me te vergiftigen! Dat takkewijf. Ik heb haar betrapt.’
Ik vond dat ik alle redenen had om te doen wat ik had gedaan. Ik had haar gezien in de keuken, met een flesje met vergif in haar handen dat ze door het eten wilde doen. Ik had het witte etiket gezien van het bruine flesje en de tekening van een doodshoofd op het etiket. Ik wist genoeg: ze wilde van me af.

De waarheid ontvouwt zich

Klein detail: in het nu in de coachpraktijk stond de tafel vol met heerlijkheden, maar ‘mijn vrouw’ wilde niets van dat alles.
Mijn gidsen knikten, alsof ze volledig begrepen dat ik mijn vrouw daarom maar vermoord had. Ondertussen was in de praktijk een van de andere deelnemers bij mijn vrouw op de grond gaan zitten en ze klampte zich vast aan haar been. Ik herkende haar onmiddellijk. Zij was in dat leven mijn jonge dochter. Een klein kind nog. Mijn vrouw streelde het haar van het kind dat duidelijk wegdook voor mij. Maar het kind vond het maar niks dat ik de aandacht kreeg van haar moeder en duwde me weg, hup, mijn stoel een meter naar achteren. Uit elkaar jullie. Ik snapte wel waarom ze niks meer met me te maken wilde hebben en accepteerde het volledig.

Niet langer wegkijken maar het aankijken

‘Weet je ook waarom ze je probeerde te vergiftigen?’, vroegen mijn gidsen. Ik keek naar het kind op de grond. Nog iemand waar ik van zou moeten houden maar van wie ik volledig vervreemd was. Waarom zat ik hier eigenlijk nog? Ik vond de aarde maar een rotplek om te zijn en vloog het liefst ver weg van alles en iedereen. Maar ja, dat was niet mogelijk. Ik zat aan de grond genageld en wist dat ik niet langer kon weglopen.
Ik voelde de stekende pijn in mijn zonnevlecht en boog voorover om over te geven. Al deze energie wilde uit mijn lijf. Ik begon te huilen want ik wist heel goed wat er gebeurd was. Ik had ons kind seksueel misbruikt.

Toen de aanval van pijn voorbij was kwam ik weer overeind en keek naar mijn vrouw. Liefdevol keek ze me aan. We hoefden geen woorden uit te spreken. Ieder woord zou er een teveel zijn. Een verontschuldiging kon nooit goedmaken wat ik had gedaan. Niets kon ooit goedmaken wat ik had gedaan. Dat besefte ik heel goed. We staken onze handen naar elkaar uit om te verbinden. Opnieuw te verbinden. Twee goudgele kristallen bollen hielpen ons. Langzaam werd het weer een beetje lichter.

Samen delen, samen helen

De hele ochtend hebben we samen gewerkt. Alle rollen werden uitgespeeld, alle confrontaties werden aangegaan met elkaar. Een tweede dochter had ik nooit aangeraakt. Zij was degene die alles altijd aanschouwd had en die compassie had voor iedereen in ons gezin. Wat had zij allemaal voor ons gedragen? De zwaarte in dat leven voor haar was groot. In de energie was ze volledig van goud. Het was ongelofelijk om te zien.
De moeder werd geconfronteerd met het schuldgevoel dat ze had jegens haar dochter, die ze niet had kunnen beschermen. De dochter in het nu durfde niet meer te manifesteren want kijk toch eens wat voor ellende er allemaal van kon komen. Alle emoties werden doorvoeld en het allerbelangrijkste: alle emoties werden in zachtheid en liefde ontvangen.

Erkennen van het verlangen naar licht en liefde

Maar eerst waren er de confrontaties. Zo werd de tweede dochter geïnitieerd met de energie van de rood-oranje draak. Ze kroop in haar en ik wachtte af tot ze me zou vernietigen. Sterker nog, ik keek er naar uit. Als ik vernietigd was, was ik van alles af. Ik voelde me weer afgesloten en wachtte gelaten af.
‘Dat is te gemakkelijk,’ zei ze terwijl ze me raadselachtig aankeek. Zij had nu de macht, dat was duidelijk. Haar vurige blik liet me smelten tot ik ook bij haar mijn verdriet kon huilen. Want dat was wat ik voelde: zoveel verdriet en het verlangen naar licht en liefde, dat wat ik nooit gekend had. De enige bij wie ik de poort naar die liefde had gevoeld, was bij mijn andere dochter. En dat was alleen nog maar de poort. Ik verlangde zo naar het licht, naar leven in het licht. Was het überhaupt wel voor mij weggelegd?

Ik had het zo graag anders willen doen… en het is me niet gelukt

Daarna kwam de confrontatie met het hele gezin. Ik brak in huilen uit, toen ik vertelde dat ik me nog wel zo voorgenomen had om het allemaal anders te doen dan mij geleerd was. Als kind was ik ook slachtoffer geweest van seksueel misbruik.
‘Ik wilde het zo graag anders doen, het is me niet gelukt,’ snikte ik steeds. Ze stonden voor me en ik voelde me donkerder dan donker door ontvangen te worden in zoveel liefde. Hoe konden ze nog van me houden? Hoe was het mogelijk?
‘Ik kan je vergeven voor wat je geprobeerd hebt, maar ik kan je niet vergeven voor wat je ons aangedaan hebt,’ zei mijn vrouw. Ik knikte. Natuurlijk begreep ik dat. Ik kon mezelf niet eens vergeven.
Ik stond tegen haar aan, en voelde me de sterke man die ik ooit was geweest. Zij voelde zich de seksuele en sensuele vrouw, die verlangde naar een sterke man, ook op seksueel gebied maar toen ik dat appel op me voelde knalde ik meteen in mijn beschadigde innerlijk kind van toen. Ik voelde me meteen het kind dat zelf ook slachtoffer was geweest van seksueel misbruik. De onbewuste overtuiging die ik uit dat leven gehaald had, was: ‘ik verdien geen liefde’.
‘Vanaf dat leven heb je besloten dat al je andere levens voortaan dienend zouden zijn aan anderen,’ vertelden mijn gidsen me.

Ik begreep ineens mijn gedrag van de afgelopen jaren, waarin ik het geluk van mijn zielsliefdes, zo vanzelfsprekend voorrang had gegeven boven het mijne. Tot ‘ik’, of moet ik zeggen ‘mijn ego’ voelde dat het niet meer klopte. Maar bij ieder openlijk protest stopte helaas ook de relatie. Pijnlijk maar waar.\

De reis van beschadigd jongetje naar moordenaar

Ik voelde dat deze manier van reageren als oorsprong het zielendeel van beschadigde jongetje van was, wat uitgelopen was tot man, seksueel misbruiker en moordenaar. Het werd tijd om die energie los te laten. Op dat moment voelde ik de energie van Isis die het beschadigde innerlijk kind uit mijn lichaam haalde en meenam naar het licht. De energie was lichtblauw van kleur en vloog zo de hemel in samen met de engelen.

De bevrijding

En ik?
Ik voelde me moe maar onwijs bevrijd. Zo licht heb ik me al heel lang niet meer gevoeld… Ik kreeg het gevoel dat ik weer mag kiezen, dat ik vrij ben om te kiezen. Dit zijn maar woorden die een stukje het gevoel benaderen wat is vrijgekomen. Want eigenlijk heb ik er geen woorden voor.

‘Partners in crime, sisters in love’, zeiden we na afloop tegen elkaar. We hebben heerlijk samen gegeten, gewinkeld en gekletst. Allemaal vol en onder de indruk van alle emoties die we samen mochten doorleven vanuit de overgave aan liefde en puur bewustzijn. Terug landen in onszelf en in onze eigen energie was dan ook heel gemakkelijk, al duurt het uiteraard even om alles wat voorbij kwam te verwerken en de nieuwe gevoelde krachten te integreren in ons leven.

Sommige dingen zijn te groot om alleen te doen

Wie het hart open heeft en wie in verbinding staat met de wereld, weet dat jij het universum bent en dat alles in jou zelf leeft. Ieder mens heeft zijn eigen schaduwstukken te onderzoeken en mag de waarheid in zichzelf aanschouwen. In een bedding vol onvoorwaardelijke liefde is het zoveel gemakkelijker. Want sommige dingen zijn te groot om alleen te doen.

2025: Inmiddels werk ik alweer vijf jaar samen met o.a. Petra en Sophie in onze maandelijkse CreaVisie groep waarbij we samen zaken uitwerken, zodat we in dit leven kunnen creëren vanuit liefde en vertrouwen.

Op 1 september 2025 start de jaaropleiding Integrated Soul Alignment, een diepgaand traject voor een kleine groep van acht professionals (geen examen, samenwerken en zelf ontdekken). Aan de hand van het werken met o.a. de thema’s van de vreugdecirkel en de vervreemdingscirkel, ontdek je wat jouw talent is en hoe dat in kunt zetten in de begeleiding van mensen in jouw werkgebied.

Door deze opleiding leer je meer over de waarde van jouw talent en hoe je dit binnen je vakgebied kunt inzetten. Interesse?

Open avond – opleiding Integrated Soul Alignment

Op 28 april a.s. is er een open avond van de opleiding Integrated Soul Alignment die start op 1 september. Je krijgt zicht op hoe je met datgene waar jij tegenaan loopt, om kunt gaan. Dus kom gerust met je vraag! Op deze avond gaan we met elkaar aan het werk en kun je ervaren hoe jij met jouw gevoeligheid anders om kunt gaan. Je maakt kennis met drie professionals van de opleiding die samen met jouw vraag en jouw talent aan de slag gaan. Jij ontdekt dat jouw talent veel waardevoller is dan je denkt en je ziet hoe je het kunt inzetten.

Er is plek voor max drie deelnemers. De open avond is van 19:00 – 21:30u en vindt plaats in mijn praktijk in hartje Den Bosch.
Neem contact met me op als je interesse hebt: 06-45550680 of mail me op leonie@veranderjewereld.nl.

Liefs, Leonie en Sophie